Það er algengur misskilningur hjá ríkis-innprentuðum þegnum Lýgveldisins Íslands, að ríki og land sé órofa heild. Það er ástæðan fyrir því að meitlarar hafa ekki leyft kennslu í lagalæsi, merkingarfræði eða meðhöndlun frumhugmynda (metaphysics).

Ríki er hugmynd sem birtist í efnisheimi þegar henni er trúað. Þetta er ástæðan fyrir að engilsaxneskt málfar notar orðið State til að lýsa ríki, því ríki er hugarástand og orðið state merkir ástand en er notað um ríki.

Ég ætla mér ekki að gera lítið úr lesandanum og útskýra að ástand er frumhugmynd - eða óhlutrænt hugtak (abstract concept) - enda er honum líklega ljóst að ástand er hugarfarsleg vörpun (projection).

Ef enginn tryði á Lýgveldið myndi það hverfa sem dögg fyrir sólu. Nú þegar er vaxandi hópur hérlendis sem hafnað hefur trúnni á lýgveldið og endurreist hið forna Þjóðveldi bæði að fornum sið en jafnframt fært til nútímahorfs með virkri (dynamic) stjórnarskrá.

Ég hvet lesandann til að spyrja sig einfaldrar spurningar: Ef hundrað Íslendingar tryðu á Lýgveldið og þrjúhundruðþúsund á Þjóðveldið, hversu létt væri þá lesandanum að skilja og viðurkenna það sem hér er sett fram með skýrum orðum?

Það hefur verið rætt meðal þjóðveldisfólks að kjósa um ályktun sem bannar Lýgveldinu Ísland að ætla sér þá dul að lögleiða einkarétt á nafninu Ísland og Iceland. Samanber tengda frétt.

Ég ætla heldur ekki að móðga lesanda minn með því að útskýra nánar hversu heimskulegt það er að ætla sér einkarétt á svo almennu hugtaki sem jafnframt á ekkert skylt við þá lýgi sem lýgveldið byggist á eða viðheldur valdnýðslu sinni og óheilindum með.

Ályktun þessi hefur ekki verið hátt í forgangi, en Endurreist Þjóðveldi ÍSLANDS 
hefur mörgum öðrum og mikilvægari hnöppum að sinna þessa dagana.

Sem dæmi má nefna að við erum að ræða um þessar mundir viðauka við Stjórnarskrá Þjóðveldis um mannréttindi - samkvæmt þeim ákvæðum sem hún tilgreinir - og höfum nýlega samið lög sem rifta Gamla sáttmála og þar með höfum við hafnað öllu tilkalli Norska konungsríkisins til valds yfir Íslenzkum borgurum (Þjóðveldis).

Sú umræða, sem og allar umræður um lög Þjóðveldis, fer fram jafnhliða á Netinu svo og á Héraðsþingum. Allir borgarar hafa þingrétt á héraðsþingi og nær undantekningarlaust málsrétt og kosningarétt - samkvæmt ákvæðum fyrrgreindrar stjórnarskrár. Ekki einn einasti borgari Þjóðveldis er í vafa með hugtakið ástand eða í hvaða lagakrafti Norskir ætla sér vald yfir börnum (og þegnum) Lýgveldis sem tekur þá kröfu til greina. 

Kannski er það ekki Gamli sáttmáli, kannski er það ekki samsærið um Sameinuðu Þrjótana sem ætla sér að öðlast völd yfir sjálfstæðum þjóðum (og þjóðríkjum). Kannski er það samningurinn sem lygavöld hafa tilgreint. Hvernig sem það snýr, er Lýgveldið margsekt um að brjóta sína eigin stjórnarskrá og Umskiptingar þess sekir um að standa ekki vörð um hana.