6.1.2016 kl. 21:55

Hin náttúrulega - hljóðlega - uppreisn

Allir sem lesið hafa Bræðrabönd vita að forsetinn sem innleiddi stjórnlygaplaggið 1944 var stórmeitlari og að sá sem tók við af honum var einnig meitlari. Ég veit ekki með embættismanninn sem kosinn var á eftir þeim. Þó grunar mig að hann hafi verið meitlaður hafi hann ekki verið meitlari; enda var forsetatíð hans gufu líkust.

Hin heilaga jómfrú sem við tók hafði verið menningargæludýr elítu og skuggavalds árum saman ekk ekki hef ég ennþá nennt að fletta upp í Bræðrabönd hvort faðir hennar hafi verið meitlari en miðað við stöðu hans í akademíunni og þá virðingu sem hann fékk, þá er það næsta líklegt.

Sú ágæta kona braut stjórnarskrána þegar hún skrifaði undir EES lögin. Hún sveik þar með heiðurs-svardaga sinn við plaggið og má uppnefnast á hvaða hátt sem þóknast.

Nú er svo komið að Umskiptingurinn sem kallar sig Íslending - en er ekki Íslenzkur - heldur að EES sé fínt, vegna verslunar og viðskipta. Slíkir myndu selja sjálfstæði sitt hæstbjóðanda og skipta um trú yfir í Zúisma ef það þýddi lægri skatta.

Þegar hún skrifaði undir lögin og braut stjórnlygaplaggið, voru fyrirliggjandi þúsundir undirskrifta, frá Umskiptingum og Íslenzkum, sem báðu um að kjósa um EES. Síðast þegar ég taldi höfðu á annaðhundrað lög á landinu verið samþykkt sjálfkrafa, beint frá Brussel, vegna samningsins.

Sitjandi forsetafífl - og ég má segja þetta orð því hann hefur svikið heiðurs-svardaga sinn við stjórnarskrána - lagði lýðveldið niður sumarið 2013. Þetta veit hver sá sem fylgist með lagasetningu Ríkisþingsins sem uppnefnir sig Alþingi. Síðan hefur þingið, ríkisstjórnin, stofnanir, embætti og dómstólar verið ólöglegir.

Mér finnst skipta máli að eiginkona hans er ríkisborgari tveggja annarra landa en okkar og ég veit ekki í hvoru þeirra hún greiðir skatta, né heldur hvort ríkisþingið hafi gefið henni innlendan borgararétt, en tryggð hennar sést ekki við Ísafold

Ljóst er, við þessa upptalningu að Forseti Ríkisráðs er farsakennd lygastofnun sem gerir meira ógagn en gagn fyrir landið. Spuninn um Icesave var annars vegar blekking til að sannfæra okkur um annað og hins vegar sjónarspil til að beina sjónum okkar frá Snjóhengjunni.

Áhugavert er í þessu samhengi hversu þöglir fjölmiðlar eru, ekki bara um stjórnarránið 2013, eða blekkingarnar um yfirvofandi stjórnlagabreytingar, heldur einnig um að síðasta haust var hrunið gert upp. Á þessu ári, 2016, hrapa skuldir ríkisins (ekki þjóðarbúsins) niður í tíunda af VLF, úr, tja, hvað hefur það verið frá hruni?

Hrunið kostaði þúsundir fjölskyldna aleiguna og verra en það. Á meðan græddu Skuggavaldið og Elítan. 

Þess vegna hef ég afráðið að kjósa Ástþór. Ekki vegna þess að hann sé betri kostur en hinir. Heldur að ég veit að hann mun aldrei  embættið og það er mín náttúrulega uppreisn gegn lygi og hrævarspunum sem ég hef ekki vald yfir: að sýna með atkvæði mínu hvaða álit ég hef á spillingunni sem tröllríður húsum hérlendis, lægst sem hæst.

Í það minnsta mun ég ekki láta tæla vitund mína í neina yfirborðs-vitræna umfjöllun um gæði frambjóðenda sem fjölmiðlaelítan mun tefla fram, né heldur í þá dáleiðslu sem innprentað hefur virðingu fyrir embætti sem enga virðingu á skilið, hvorki þegar það var stofnað né síðar.

Jafnvel þegar ég rita þessi orð, þarf ég að beita huga minn hörðu til að sletta öllu því orðaskyri sem hér er ritsett; til að brjóta gegn heilaþvotti sjálfs mín og hugarmeitlun þjóðfélagsverkfræðinga.

Talandi um Zúisma, skatta og ríkisborgararétt; ef skattarnir þar sem Aðalfrúin greiðir sína eru lægri en hér, þá mætti kannski láta allan skrílinn skipta um trú og fá viðbótarvegabréf og færa tryggð sína í hennar heimahaga. Sem fyrr segir, ég veit ekki hvort hún borgar skatta sína í London eða Jerúsalem.

Það væri samt fyndinn spuni, því ég veit að hver sá sem les þessa tilgátu hugsar með sér hversu heimskuleg hún er, en það er sakir skorts á ímyndunarafli og skilningsleysis á merkingarfræði; hvorutveggja ku ekki kennt í ofurmenntakerfi Lýgveldis.