Vķsindin eru svo langt komin, aš nś eru stórar byggingar (s.s. Kįrsnesskóli) rifnar śtaf smį myglu og samfélögin lögš nišur vegna ķmyndašra sżkinga, vķsindamenn lagšir ķ einelti af Lżgveldinu fyrir aš benda į vķsindastašreyndir og viš sem bendum į hiš augljósa erum Nornir ķ bśningi Samsęriskönnuša!

Menningin er hrunin, nęst hrynur Sišmenningin. Žeim sem skilja žaš vęri nęr aš rannsaka įstęšurnar fyrir žvķ og rifja upp hvernig slķkt žróast, frekar en aš rķfast um baunatal.

Žaš eru engin samfélög lengur. Allar okkar hugmyndir, sex žśsund įr aftur ķ tķmann, hafa hruniš (Biblķan kallar žaš fallna engla) og fólk er sturlaš og yfirfullt af ranghugmyndum sem fólkiš ķ kringum žaš uppnefnir veruleika (žaš er kallaš aš vera haldinn illum öndum).

Žaš er til žekking į žvķ hvers vegna menningin okkar er hrunin og žaš er vitaš hvernig žaš mun žróast, hvers vegna žaš gerist og hvaš hęgt er aš gera ķ mįlinu.

Til gamans; Rķki sem lokar kirkju žar til guš safnašarins veršur bólusettur, er hruniš innanfrį, žó byggingar standi, žó launaš embęttisfólk sé ennžį fyrir hendi og žó ennžį sé vegakerfi, žį mun žaš allt hrynja skref fyrir skref (vonandi ekki meš hvelli).

Žvķ fyrr sem viš, sem samfélag viti borins fólks, hefjum žessa samręšu, žvķ fyrr nįum viš aš forša einhverju śr rśstunum. Žetta er ekki heimsendir, hann var allt öšru vķsi og tók lengri tķma, s.s. hefur veriš margśtskżrt annars stašar.

Mannkyniš mun aldrei deyja śt, žvķ Guš lofaši Nóa aš hann myndi aldrei aftur eyša meirihluta mannkyns. Sex žśsund įra hugmyndakerfi leiš undir lok žegar heimsendi lauk, fyrir kynslóš sķšan, nś er bygging žessa hugmyndakerfis aš hrynja žvķ hśn višurkenndi ekki vitjunartķma sinn.

Žaš merkir aš nżtt hugmyndakerfi tekur viš og žeir sem neita aš ręša žį stašreynd, žeim veršur ekki bošiš meš. Žetta er ekki flókiš ósturlušum.