CDC í Bandaríkjunum viðurkenndi í sumar að enginn hefur einangrað Kórónavírusinn. Enginn hefur stigið fram og sýnt rekjanlega greiningu á honum. Kannski er vírusinn til, kannski ekki. Kannski er veikin til og kannski er Placebo til, og kannski ekki.

Farsóttin er hins vegar spuni og það er fullsannað.

Covid-19 er samfélagslegur geðsjúkdómur, mistúlkun á fimm öndunarfæra sjúkdómum. Þeir sem telja sig veika, eru til hálfs undir "reverse placebo." Þetta er fullrakið og útskýrt t.d. í myndskeiðum "sumra" á bæði Ensku og Íslensku, með rækilegum tilvísunum í sálfræði, heimspeki, sagnfræði, tölfræði og dulsálarsögu.

Fólk segir "við þurfum nýja stjórnarskrá" en enginn hefur bent á hvers vegna, margir hafa þó komið með yfirlýsingar en þær eru flestar innihaldslausar fullyrðingar á borð við "nauðsynlegt að skilgreina þjóðareign." Aðrir benda á undirskriftalista fyrir forseta.

Forseti hefur í dag vald til að skjóta lögum til þjóðarinnar. Vigdís neitaði að verða við undirskriftum sem henni bárust um það. Ólafur Ragnar "las á milli línanna" og hótaði að skjóta einu máli til þjóðarinnar (fjölmiðlalögin) og tók síðar mark á fjölda fólks og skaut Icesave (Svavars Gestssonar, Svanhvítarpabba) til þjóðarinnar.

Lýðveldið var stofnsett fyrir sjötíuogsex árum; Krafan um þjóðaratkvæði eru þrjú tilfelli á öllu tímabilinu! Þær tvær kynslóðir sem liðið hafa hefur elítan farið sínu fram að eigin geðþótta og þjóðin að mestu sætt sig við það. Fólkið sem er á þingi í dag eða í stjórn eða embættum; Er allt fætt innan elítunnar.

Ef við rýnum þetta heildstætt er augljóst að þjóðinni er að mestu sama hvort forseti nýti ákvæði um málskotsrétt í  stjórnarskrá eða ekki. Vissulega er oft tuðað um þetta en það er ekkert í hegðun þjóðarinnar sem bendir til annars.

Ræðum þjóðareign örlítið, því við höfum bara fjórar. Hreint vatn (eins og aðrir), fullnýtt fallvötn (eins og margir aðrir) og nokkra fiska í sjónum. Tvisvar hefur verið rifist á Alþingi um samnýtingu vatns og sett um það lög. Eina raunverulega þjóðareign okkar, sem auk þess er einstök á heimsgrundvelli, er genabankinn sem við lánuðum Kára og enginn vill ræða.

Misjafnt er hvað fólki finnst um vatnslögin tvö, rifrildið og niðurstöðuna;
Ég fullyrði að 99% þjóðarinnar veit ekkert um það mál.

Fallvötnin er skemmtileg sjálfsblekking þjóðarinnar. Nú er álverið í Helguvík búið að standa tómt í áratug. Eigendur þess eru þessa dagana að biðja sveitarfélögin á Reykjanesi um breytingu á reglum varðandi bygginguna svo þeir geti selt hana. Í erindinu taka þeir fram "þar sem ekki hefur tekist að útvega þeim rafmagn."

Á sama tíma er elítan að tuða um raforkustreng til að selja rafmagn til Danmerkur og/eða Skotlands.

Ef við berum saman fiskveiðar Íslendinga og Færeyinga þá kemur í ljós að við höfum enga fiskveiðistjórn og að iðnaðurinn í kringum fiskveiðar okkar er álitinn glópaiðnaður af Færeyingum, Dönum, Skotum, Norðmönnum og Kanadamönnum;

Allir nágrannar okkar sniðganga að ræða við okkur um samstarf. Þeir sjá okkur í sama gæðaflokki og við litum Rússnesku togarana á Sovét-tímanum. Ef við bærum saman fiskveiðar okkar við Spænskar, Perúskar, Brasílískar og Síleískar, í umfangi, stærð, dýpt og faglegri nálgun, kæmi í ljós að við erum litla akornið í smálundinum í samanburði.

Á Íslandi er þó nokkuð af fólki sem ræðir alla framangreinda hluti af þekkingu og ábyrgð.

Þeir komast ekki í Kastljós-viðtöl, ekki í smáfréttir á síðu 17 í Fréttablaðinu eða síðu 5 í Morgunblaðinu. Þeir komast ekki í neinar umræður og eru því óþekktir af 90% þjóðarinnar og hin átta prósentin líta niður á þá, sem kverúlanta og tuðara.

Varðandi skilgreiningu á þjóðareign yfir fiskimiðunum þá gleymir fólk því að Alþingi tók eignarhald yfir miðunum fyrir mannsaldri og það skiptir Lýðveldis-elítuna engu máli hvort það séu lög frá Alþingi eða ákvæði í stjórnarskrá sem sópa auðlindinni til kvótakónga eða kommúnistanefnda.

Elítan stýrir miðunum í gegnum eina stofnun - Hafró - og örfá fyrirtæki sem hafa veiðiheimildir.

Allt í kringum landið eru tugir þorpa sem lifðu á fiskveiðum fyrstu átta áratugi 20. aldar. Þessi þorp eru öll hálf dauð, þar hefur engin uppbygging átt sér stað í þrjátíu ár, ef þú ferðast um þessi þorp sérðu að árin 1955 til 1980 voru þau öll blómleg, vel byggð, og þau deildu hag sínum með sveitunum í kring (sem allar eru í hálfgerðum dvala) og þjóðinni einnig.

Framangreint ætti að segja þér meira um bullið sem elítan kallar sjálfbærni (Self sustainability) en það er útdregið og huglægt kommúnista fyrirbæri sem fæddist hjá Sameinuðu Þjóðunum í New York og UNESCO í París. Fyrirbærið er, rétt eins og Geoparks og World Heritage Sites eru aðgerðir til að færa auðlindir þjóða og stjórnkerfi yfir til UN og UNESCO (samkvæmt þeirra eigin útgefna efni).

Skemmtilegasta efnið um þessi síðastnefndu atriði er á ensku nefnt Agenda 21 en er núorðið ýmist kallað Agenda 2030 eða 2050 eftir atvikum. Þegar maður ræðir þessi mál, þá lendir maður í að 90% hefur engan áhuga, 2% hugsa málið en 8% kallar mann samsæring (Conspiracy Theorist).

Fólki er slétt sama þó það komi fram í útgefnum skjölum og skýrslum frá alþjóðastofnunum að þær vinni að Agenda 2030. Fólki er einnig sléttsama þegar maður bendir á útgefið efni hjá Reykjavíkurborg og ýmsum Íslenskum bæjarfélögum, sem sýnir að elítan okkar tekur þátt í þessum verkefnum og er stolt af því.

Flestir sem maður ræðir við halda að "United Nations" í New York, sé yfir öllum alþjóðastofnunum. Þetta er rangt. Allar alþjóðastofnanir eru sjálfstæðar, og þær hafa úthlutuð verksvið sem þær deila sína á milli. Stofnanir þessar eru allar fullkomin uppskrift til að fjarlægja þig frá valdinu og fela það fyrir þér og færir kommúnistanefndum og kommúnistasérfræðingum tólin til að valda því.

Þær eru allar notaðar til að leggja þjóðríkið niður, og neita þér um áhrif á eigið sveitarfélag.

Vinstri menn vilja einmitt að stjórnarskrárbreytingar auðveldi Þjóðríkinu að beygja sig undir vald alþjóðastofnana. Þeir vilja stærra og og breiðara kerfi embættismanna. Þeir vilja fleiri sjálfstæðar stofnanir sem geti staðið uppi í höfðinu á ráðherrum og jafnvel dómskerfinu. Þau vilja sérfræðinga, sem aldrei hafa unnið í eigin krafti, sem er útúngað úr gervigrasrót vinstri-manna í háskólunum, sem fari með öll völd.

Sósíalistar vilja einmitt að þjóðir missi lýðræðislegt vald til að móta eigin ríkissmiðju (og samfélag) og noti til þess þá aðferð að kjósa sér forseta og ráðhera. Hatur þeirra á Trump er gott dæmi um það.

Allt þetta var vilji Karl Marx, Gramsci, Maó, Lenín, Trotský, Stalíns og er viðhaldið af Frankfurt skólanum og Elleftukenningar hópnum. Marx leit á sósíalisma og öfgasósíalisma sem aðferð til að koma heimskommúnismanum á, og það hefur að mestu heppnast.

Þú ert ekki lifandi manneskja í þeim heimi, þú ert heilaþvegin og sjálfsvaldalaus mannvera undir ægivaldi útdreginnar og lýginnar heimssýnar. Þetta er allt saman rekjanlegt en þú færð ekkert að heyra um það frá elítunni.

Síðustu árin hefur þetta síðasta einmitt komð í ljós. Í fyrra var stofnun staðin að því að hún gat smeygt sér eins og ormur undan dómsvaldinu, til að geta misbeitt valdi sínu á borgurum. Önnur stofnun komst upp með að neita yfirmanni sínum - ráðherranum - um upplýsingar. Einkafyrirtæki sem almenningur hefur ekkert gegnsæi á s.s. Íslensk Erfðagreining hérlendis og Stofnun Bill and Melinda Gates um allan heim, hafa nú ægivald yfir ríkjunum.

Í dag er ráðherra hins svonefnda Sjálfstæðisflokks að monta sig af því að hann ætlar að koma á sósíalísku kerfi við val á sendifulltrúum Lýðveldisins. Hann hefur engin sérstök rök fyrir því, en honum þykir "það liggja í augum uppi" hvers vegna það sé gott mál. En þegar eitthvað liggur í augum uppi, er stutt í Maó, Trotský og Lenín. Ef maður mótmælir því, er stutt í Ybbana, Lubbalingana með skyrslettur sínar en ekki í Hliðverðina.

Hliðverðir eru fólk eins og Erna og Pétur hjá Útvarpi Sögu og Guðmundur Franklín; Hrímþursarnir í grínþáttunum Harmageddón eru það einnig.

Hliðverðir eru fólk sem er æðislegt á sinni hillu í elítu-búrinu. Þeir marka sér hanaprik og passa að enginn annar hani komist á það prik. Borgarmúrar liðinna alda höfðu stór hlið fyrir flesta, en svo voru lítil aukahlið hér og þar, sem voru pössuð af fólki sem virkaði sem jaðarfólk en var jaðarfólk innan elítunnar og ekki samfélagsins; Þeir passa að almúginn átti sig aldrei á fléttum og flækjum, þeir passa að varasamar jaðarumræður smalist inn í rétta geira í réttunum.

Ég studdi Franklín í forsetann, og er stoltur af því. Hann hefði verið fínn hliðvörður þar. Umræðan um forseta embættið var einnig nauðsynleg og hún var klárið glæsilega. Katrín elskaði niðurstöðuna, því það hjálpaði henni að tilkynna þjóðinni hvernig hún ætlar að móta forsetaembættið fyrir okkur.

Nýfrjálshyggju-hliðvarsla frjálslynds lýðræðisfloks er ekki það sem við þurfum. Við þurfum ekki plat-íhald af tegund Ayn Rand; Við þurfum ábyrga íhaldsstefnu sem greinir hugtök, rýnir menningu, og mótar orðræðu sem veitir elítu aðhald, heldur öðrum frjálshyggjuflokkum á mottunni og getur upplýst alþýðuna um spuna og blekkingar sósíalista.

Það sem við þurfum er áhugaverð hugveita (Think Tank) en við munum ekki fá hana; Sósíalíska afstyrmið sem fæddist 1850 þarf að klára að rekjast út. Mircea Eliadi, Hegel og Hreinberg, hafa allir greint það. Enginn skilur þær greiningar. Þannig hefur þetta alltaf verið. Þannig gæti það alltaf orðið.

Þess vegna eru orðaleikir spennandi; Orðið mótar hugann, hugurinn beitir orðinu. Í upphafi var hugtak lýst með orði, og það mótaði menningu. Samtíminn á engin hugtök, einungis orðabækur.

Framangreint sýnir muninn á raunhyggju og rökhyggju. Hugtak er frumspekilegur hlutur (Metaphysical object) sem krefst birtingarforms, þegar hugakið hefur verið greint, fær það orð, orðið getur verið hvaða hljóð sem er, síðan fær það tákn sem getur verið orðmynd eða myndtákn. Eins og Konfúsíus sagði; Teikn og Tákn stjórna heiminum (Signs and Symbols rule the world).

Framangreint vita meitlarar og magíar, því þeir nota álagatöfra (spells) til að glíma við framangreint, svo fæstir sjái en allir töfrist af. Einnig vandlega rýnt og greint frá. Þannig er hinn hugsandi (og skapandi) manneskja ekki hið sama og hin meitlaða (og þróaða) mannvera.

Við þurfum endurreista raunhyggju sem ýtir út yfirborðslegri rökhyggju. Tja, endurreist er ef til vill ónefni. Er ekki viss um hvort mannkynið hafi nokkru sinni ráðið við raunhyggju; Sem er einmitt hið verðuga viðfangsefni okkar sem fórum framhjá hliðvörðunum og grófum okkur undir múrana og erum að rækta blóm í eyðimörkinni.