Undanfarna mánuði hefur þeim farið fjölgandi sem átta sig á að hrunið 2008 var Sósíalistum og Kommúnistum að kenna - oft nefnt nýfrjálshyggjufólk - og að ríkisnefndir og einkavinaklúbbar hirtu kapítalið á meðan rauk úr rústunum.

Það hefur verið viðkvæðið hjá kommúnistum og öðrum marxístum síðustu 150 árin að þegar fólk byrjar að sjá í gegnum þá, upphefja þeir sama gæsakvakið svo glymur í öllu; Hvaða prósenta á hversu háa prósentu af einhverjum ímynduðum - eða gljúpreiknuðum - auð.

Frá upphafi Marxísmans var alltaf markmiðið að arðræna kapítalið og öreigana jöfnum höndum og nota til þess sjálfstæðar ríkisstofnanir og siðanefndir geltra þjóðþinga. Þannig er staðan í dag.

Stóra spurningin er; Hversu mörg heimili voru sett undir hamarinn af kommúnistum frá og með 2009? Hversu stór hópur fólksins í landinu á afgang eftir að feitaríkið hefur hirt helminginn af þeim?

Tengd frétt er áróður.