2.1.2017 kl. 18:48

Hrunadansinn heldur áfram

Eins og Sturla Jónsson benti ítrekað á í framboði sínu til Forseta Ríkisráðs Lýðveldisins síðast liðið vor, þá er það skylda forsetans samkvæmt stjórnarskrá að skipa ráðherra og úthluta þeim verkefnum. 

Þessu hefur enginn forseti Lýgveldisins fylgt eftir. Skiptir þar engu hvort forsetinn sæki pizzur sínar sjálfur eða bjóði fólki útsýnisferð um Bessastaði. Né heldur skiptir máli þó hann skipti um vefsíðu svo saga ríkisfánans sé falin.

Fyrir þá sem ekki skilja framangreinda háðsglóðsu, þá eru Bessastaðir fyrrum bústaður Ríkisstjóra Danska konungsins frá því að hér ríkti Konungsríkið Ísland frá 1918, sem hafði í aðalatriðum sömu stjórnarskrá og Lýðveldið Ísland frá 1944. Ennfremur þá var núverandi fáni Lýgveldisins valinn af konungi Danmerkur og Íslands og lagði hann áherslu á að bláminn væri sá sami og Norðmanna og að í miðjunni væri rauði liturinn úr Dannebrog.

Sama elíta og hér hefur farið með völd síðan byltingin 1809 mistökst, komst til valda undir Dönskum eða Evrópskum áhrifum og hefur mótað ríkiskerfið og bæði innprentun og kennslu síðustu tvær aldirnar til að halda okkur almenningi þægum, góðum og dáleiddum, meðan elítan fer sínu fram og fleytir rjómann ofan af.

Stjórnmálin á landinu eru í uppnámi og hafa verið síðan sumarið 2013 þegar stjórnarskrá Lýgveldisins var sniðgengin, sama sumar og Endurreist Þjóðveldi frjálsra Íslendinga var endurstofnað að fornum sið.

Stjórnarráðið hefur söguna af landvættunum á vefsíðu sinni og skjaldarmerkið hefur sömu vætti.

Stóra spurningin er; Hvaða ríkiskerfi munu vættirnir vernda? Hvort ríkiskerfið er samstíga vættum lands? Hversu margir vissu af því þegar Píratapilsið hafði umboðið, að ætlunin var að afhenda Unesco allt hálendið?

Íslands Quislingar er til og því miður hafa þeir hér öll völd, ennþá.