Ein af aðferðunum sem Húmanistatrúin notar til að dáleiða fólk; svo það afhendi stjórnvöldum vald yfir börnum sínum, möglunarlaust. Ekki nóg með það, svo vitnað sé í Aldous Huxley sem varaði við svona dulþvingun (Subliminal coercion) fyrir átta áratugum: People will love their tyrant and argue on his behalf.

Umskiptingar halda að þeir séu vel menntaðir. Staðreyndin er sú að sama ríkiskerfi og setur þeim reglur, skýtur þá, rænir börnum þeirra, og kærir fyrir skoðanir, er sama ríkiskerfi og rekur innprentunarstofnanir sem uppnefndar eru Skólakerfi. 

Ekki einu sinni Kaþólska kirkjan gekk svona langt. Hún lét nægja
að brenna fólk á torgum. Við erum ekki svo langt frá því í dag.

Enginn efast um að til eru alvarleg vandamál á sumum heimilum. Sumar mæður sópa til að mynda gólfin sín rangt. Ríkiskerfinu er hins vegar slétt sama, svo og embættisfólkinu. Við erum alin upp við að kvarta undan stjórnmálafólki, til þess eins að við erum hætt að sjá embættiskerfið. Svona áróður er notaður til að Barnavaldanefnd fái völd til að hjálpa hálfu prósenti þegnanna en fær í raun völd yfir alþýðunni allri.

Hversu margir mótmæltu þegar Lýgveldið ætlaði að hlýða Noregi fyrir fáeinum vikum og brjóta stjórnarskrána, senda Íslenskan borgara úr landi? Þeir sömu og létu ljúga því að sér að forsætisráðherra hefði logið í viðtali? Að endingu bað Lýgveldið Norsku barnavaldanefndina vægðar og fékk samning. 

Spurt er; Hvenær fór barnavaldanefnd síðast inn á heimili hjá Elítu-barni? Hver eru gildi fyrirsagnadáleiddra?