Árið 1988 var allt með kyrrum kjörum í "Austurblokk Evrópu," fólk hlýddi marxistum og kommúnistum, og allir "löglega hamingjusamir."

Þrem árum síðar höfðu allar kommúnista stjórnir Austurvegs verið afmáðar - að mestu friðsamlega - því fólk lét ekki bjóða sér viðbjóðinn lengur.

Þó höfðu stjórnir þessar haft áratugi, rétt eins og okkar, til að heilaþvo lýðinn í skóla, ásamt frétta og afþreyingar kerfunum; allir, rétt eins og við, voru á sömu bókina lærðir.

Kommúnistarnir flúðu allir til Parísar, Berlínar, Brussel og Reykjavíkur. Sumir þeirra flúðu með ríkissjóðina til Pekíng og hófu um aldamótin að fjárfesta í Hollývúdd og Háskólaútgáfum Vesturlanda, í augljósum [árángursríkum] tilgangi.

Við föttuðum þetta allt saman of seint, og þó ...

Hugmynd hvers tími er kominn, verður hvorki stöðvuð né handsömuð.

 

Eins og allir vita er Till Lindemann,
í ónáð á Vesturlöndum.

Þú vissir það er það ekki?

Þú hefur þó tekið eftir að Trömp og Bæden og Úrsúla,
eru öll sek um nákvæmlega sömu skoðana ofsóknirnar,
og sama stríðsþorstann, og af sömu grimmdinni?