Femínistar, kommúnistar, Zionistar og Marxistar, eru lygarar sem snúa öllu á raunguna, og tilgangurinn er augljós, því það eina sem þetta pakk tekur mark á er misbeiting tælds valds og lögstolnar eignir annarra. Enginn leggur í að svara þessu liði, því helstu röksemdafærslur þeirra eru persónuárásir og ofsóknir.

 

Það hlýtur að vera augljóst að þeir sem gera útdregna (Abstract) hugmyndafræði* að tilgangi tilveru sinnar, og beita djöflamerkingum (Demonization) sem aðal verkfræði, hvort heldur árásir á uppdiktaðan Kapítalisma, eða herferðir femínisma gegn karlmönnum, eða zionista gegn öllum sem mótmæla glæpum þeirra, svo dæmi séu tekin, eru djöfladýrkendur og raungusnúendur, og í engu marktækir.

 

Gefðu þess konar hugmyndavönkuðum völdin, og menningin deyr, og þegar hún er dáin, gerist siðfall (Innfallin siðmenning).

 

 

 

 

 

 

 

Ræðandi um siðfall - tvær fréttir á mbl í dag eru fínn hitamælir dáinnar menningar og óraunsærra reglu-fýsna.

 

• https://www.mbl.is/frettir/innlent/2025/04/17/veitur_aetla_ad_banna_einkabilinn_i_heidmork/
• https://www.mbl.is/frettir/innlent/2025/04/16/ljuga_hreinskilnislega_um_hlutina/

 

* Útdregin hugmyndafræði getur verið ágæt, fyrir einstaklinga, til að velta fyrir sér mengi hugmynda í hlutlægu (Objective) samhengi, en þegar mengið er meðtekið allt að því trúarlega eða kreddulega (Dogmatic) sem huglægur (Subjective) sannleikur (þykjustuhlutlægni) breytist hún í afmyndunar eitur (Toxin). Þegar Hóphyggja (Collectivism) bætist þar við, þ.e. að einstaklingurinn fletur út eigið raunsæi, fyrir rökhyggju hópsins, verður "isminn" eða hugmyndafræðin að allsherjar fangelsi, bjögun og ofbeldishyggju - eða baneitruð - skiptir engu hver isminn er; kommúnismi, zionismi, sósíalismi, kristíanismi, íslamismi, júðismi, kapítalismi, marxismi, fasismi, femínismi, ríkis-ismi eða hvaða ismi sem vera skal. Hóphyggja er ágæt þar sem hún á við t.d. þegar sameinast er um að smala fé af fjöllum og raga féð í réttum, en það nær ekki lengra. Hið furðulegasta af öllu furðulegu, því frumspeki allra liðinna alda hefur kennt þetta, er að þessi einfalda vitneskja - sem þykir fullsönnuð - hefur verið strokuð út á okkar upplýstu vísinda tímum.

Af öllum hóphyggju eitrunum, teljum við þó að Félagshyggjan, Efnishyggjan og Valdhyggjan, séu verstar, en þetta byggjum við á Biblíunni og þá sérstaklega Daníelsbók og Opinberun Jóhannesar, og hefur röksemdafærslan verið útskýrð ítarlega í Arkívinu. Þegar þessar þrjár hóphyggjur - samanber Spámannin Elíja*, breytast þær í villtar þríhöfða hýenur (Cerberus) og rífa allan Sið og menningu í tætlur. Þetta er raun ástand (State) okkar tíma.

 

* Venjan er að heiti Spámanns Guðs, Elíja (Elijah), sé ritað Elía á Íslandi, en það er rangritun, því nafn hans er samsett, Elí-Ja, sem merkir Guð (Elí) er Jahve (YHVH), eða Jahve/Jehóva er Guð. Við ritum því Elíja, héðan í frá. Samael er mikið fyrir að fá þjóna sína til raungusegða hvar sem hann getur, t.d. er nafn Guðs fjarlægt úr flestum Biblíum og fólk ómeðvitað um mikilvægi þessa nafns. Eins er með *ismana* að fallnir englar Samaels, sérstaklega ljósenglarnir, sjá þetta jafn skýrt og þú sérð umhverfi efnisheimsins berum augum, og það er markmið þeirra í tæp sex þúsund ár að tæla frumspekivitund þína til að samþykkja sjálfblindu og sjálfsaftöku.

Andstæðingar Eingyðistrúarinnar eru hins vegar meðvitaðir um þetta og rita meir um nafnið en Trúaðir. Gaumgæfni (Discernment) og rannsókn eru öflug tól, enn hópsálarvígðir geta ekki valdið þeim, því hóphyggja Medúsu baðar mótar huga þeirra úr steinlími.

 

Við minnum því á Bæn, Iðrun, Vitnisburð og Fyrirgefningu, besta móteitur við ismum, raungusegðum og sjálfsdáleiðslu, sem í boði er. Fjögur frumefni vakandi óbeislaðs huga.