Ef einhver er meðvitaður um hættuna og skrifar undir að óþarfi sé að elta hann og bjarga honum ef allt fer á versta veg, þá má leyfa honum að sækja dýrin sín og bjarga þeim. Eða til hvers voru Lög um dýravelferð sett til að veita dýrum borgararéttindi?

Stundum er vitleysan snælduklikkuð. Tja, stundum?

Auðvitað er ekki hægt að hleypa öllum inn á svæðið sem vilja finna kisuna sína eða smáhundinn, en yfirmaður á svæðinu hlýtur að geta beitt dómgreind?

Ah ég gleymdi; dáin menning hefur enga dómgreind. "En þá má líka krefja elítuna ábyrgðar, sem aldrei hefur verið gert undanfarin 5784 ár." --Sannar sögur